καινοπρεπής

-ές (Α καινοπρεπής, -ές)

αυτός που έχει νέα ή ασυνήθιστη εμφάνιση («καινοπρεπή σχήματα»)

αρχ.

1. (για πρόσ., όπως για κατηγορία κατά τού Φιλίππου) αυτός που μοιάζει με αρχάριο, ο αδέξιος («καινοπρεπέστερος ἑαυτοῡ ὑπὸ ὀψιμαθείας», Πλούτ.)

2. το ουδ. ως ουσ. τὸ καινοπρεπές

το νέο, το καινούργιο, το νεοφανές.

επίρρ...

καινοπρεπώς (AM καινοπρεπῶς)

με νέο, ασυνήθιστο τρόπο («καινοπρεπεστέρως λέγειν», Αριστοτ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < καινός + -πρεπής (< πρέπω «αρμόζω»), πρβλ. αξιο-πρεπής, δουλο-πρεπής].